Omgee, dissipline, respek, vertroue en eerlikheid
Door: Kylian Maura
Blijf op de hoogte en volg Kylian
25 September 2018 | Zuid-Afrika, Kaapstad
De volgende dag ben ik de cliffwalk gaan doen, een prachtige hike langs de kust van Hermanus waar je om de 10 minuten een walvis ziet springen en spelen. Wat een bizar grote beesten zijn dat. In de winter komen ze hier omdat de wateren in Antarctica te koud is voor ze. Vervolgens ben ik ook nog op een whale watch tour geweest, waarbij ze gewoon naast je boot zwemmen, een 18 meter grote giant. Na een lichtelijk zeeziek gevoel, ben ik via de cliffwalk maar weer naar het hostel gelopen en mijn Nederlandse vrienden opgezocht. Hele avond heerlijk drankjes gedronken en gegeten. Hele leuke mensen. Vervolgens heb ik ook nog met Dustin afgesproken om een koffie te drinken, onze local.
Ik stond bij de receptie: heeft de Bazbus al gebeld dat ze er zijn? Nee, je hebt geen boeking gemaakt. Fuck, kan je me nog ophalen. Tuurlijk Kylian, volgende keer even boeken he. Ja, zeker! Hop on en op naar Stellenbosch, Traveler’s Lodge. Nou ik weet niet waar ze de naam vandaan halen, maar wat een verschrikkelijk akelig gebouw (ik kan het geen eens een hostel noemen). Oud, vies, receptie spreekt geen Engels. Dan scheelt het nog dat wij Afrikaans kunnen als Nederlanders. Vervolgens sta ik buiten met haar en wijst ze iemand op straat en zegt ze: ja als je daar nu heel loopt, dan zal die je overvallen. Echt, wat een onwijs fijn gevoel. Toen kwam ik in m’n kamer, deel ik m’n kamer met twee oude vrouwen, ja echt oud... En dat waren alle gasten van het gebouw, wauw. Ben maar op winetour gegaan in de hoop dat ik weer nieuwe vrienden zou maken. Dat was gelukkig het geval. Er waren 7 Belgen op de tour en 3 Brazilianen. Tijdens de tour gingen we langs vijf wine estates, waarbij elke wine estate een wine tasting aanbiedt. Zuid-Afrika en een glas wijn… Die glazen zitten behoorlijk vol. Dus ook bij een tasting is het iets meer dan alleen een slokje proeven. Je kreeg waard voor je geld. En na elke wine estate werd de busrit naar de volgende wine estate steeds leuker, luider en begonnen we zelfs te zingen. Na de laatste was het zelfs zo erg dat de helft dronken de bus verliet. Na een kleine ontnuchtering zijn we ’s avonds op restaurant gegaan naar het Wijnhuis (zoals de Belgen het zo mooi zeggen) en hebben we de gezellige dag voorgezet. Was gelukkig Stellenbosch toch nog leuk geworden! De volgende dag namen een stel Belgen mij mee naar een chocolate wine tasting en vervolgens gingen we even shoppen in het centrum (4 straten). Zij zouden die dag ook naar Kaapstad vertrekken en mijn Bazbus zou pas ’s avonds laat gaan, dus ze boden me aan om mee te rijden. Super lief! Maar ik wilde alleen nog heel graag naar Rustenburg in Somerset West waar Nick twee maanden heeft gewoond. Het idee was om beide twee maanden van Zuid-Afrika afzonderlijk van elkaar te gaan en waarbij ik graag wilde zien waar hij de tijd heeft doorgebracht. Er is iets tussengekomen, maar dat veranderd mijn plan niet en ben er heen gegaan. Heel bijzonder om te zien waar die heeft gezeten en dat deed me goed.
Nieuwe stad, nieuwe mensen en nieuwe omgeving. Houd het ook nog eens op met nieuwe, leuke dingen? Het wordt straks te leuk, waardoor ik niet meer naar Nederland wil. De Belgen hebben mij afgezet bij het hostel en ben gelijk een planning gaan maken. De eerste dag Kaapstad zou een Cape Peninsula tour worden: Houtbay, Seal Island, Chapman’s Peak drive, Bouldersbeach (pinguins), Cape Point en Kaap de Goede Hoop. Vanaf Hout Bay namen we de boot om naar Seal Island te gaan, het loket vertelde me al wel dat de zee ruig was, maar zó ruig... Ik ben nog nooit zo bang geweest op een boot. De golven waren zo’n 4 meter hoog en hij ging zo hard op en neer. Het was echt niet normaal. De punt van de boot schepte op een gegeven moment water, zo diep, waardoor we weer terug zijn gevaren. Fieuw! Gelukkig nog wel zeehonden gezien. Toen een hike gedaan op Cape Point waar de Atlantische Oceen de Indische Oceaan ontmoet. Een bijzondere dag met veel bezienswaardigheden. ’s Avonds zit ik in de lobby, waarbij de lieftallige Arnold mij vraagt om piccolo te gaan spelen, een drank spelletje. Waarom niet? Yes, weer 15 vrienden er bij! “Ja, ik ga morgen ook de Tafelberg beklimmen!”. “Let’s do it together!”. Heerlijk! Dus de wekker stond weer vroeg om 3 uur naar boven te klimmen. Het was een behoorlijke pittige hike, wat eigenlijk geen hike was maar een immense trap. Wel langs mooie watervallen gelopen en mooie uitzichten. Maar je wilt natuurlijk het uitzicht vanaf de top zien. Het was (!) een goede dag, totdat onze groep boven was en moedernatuur vond dat er op dat moment wolken ons uitzicht moest verpesten. Voelt zo voldaan! Maar… Ik heb het gedaan en heb de top bereikt. Been there, done that! We zijn met de cablecar naar beneden gegaan en mochten van een 360 graden uitzicht genieten! Daarna ben ik nog met Andy (GERMANY) en Chance (GB) naar de Greenmarket gegaan en naar de wijk met de gekleurde huisjes Bo Koop. Als je denkt dat je moe bent en je dag maar 24 uur heeft, dan heb je het verkeerd in 91 Loop (hostel). Slapen is voor watjes. Laten we gaan braaien. Nick, een local uit Kaapstad, nodigde ons uit om te braaien. Heerlijk genoten en spelletjes gespeeld. Niet, nog maar twee dagen. Nee, ik wil niet. Nee, ik wil niet. IK WIL NOG NIET NAAR HUIS! Oke, maximaal genieten. Wat gaan we doen? Walking tour over de apartheid in de stad en het District Six Museum met m’n Australische vriend. Maar Mirjam en Tom waren we op me aan het wachten. Herenigd, yeahhh! Ik nam ze mee naar Lion’s Head om de sunset daar te bekijken, samen met een grote groep hostellers. Bepaalde nationaliteit? Iedereen is elkaars vriend! De hike duurde anderhalf uur, we dronken breezer en bier op de berg en genoten van de zon die in de zee zakte. Maar vervolgens hike je dus in het donker naar beneden. Met handen en voeten. En sommige stukken waren wel echt klimmen en klauteren. Af en toe een natuur-toilet-stop en soms een-slokje-bier-stop. Prachtige natuur heeft Zuid-Afrika! Maar zoals hierboven beschreven; 24 uur bestaat niet. Twee pittige hikes gedaan en geen spieren meer over. “Kyl, het is je laatste avond, je kan niet gaan slapen. We gaan stappen om jouw laatste avond te vieren!”. Zo gezegd, zo gedaan. Ages and Spaces it was! Ontzettende pauper muziek, maar ik kan zeggen dat ik ben wezen stappen in Kaapstad.
Volgende dag weer vroeg op, gosh, help me. Want we gingen weer met de groep naar de Old Biscuit Market. Leuke markt, maar niet bijzonder. Tom, Mirjam en ik wilde die dag ook nog even onwijs de Chinese toerist uithangen, dus besloten om een Hop on Hop off sightseeing tour te boeken in zo’n rode bus met open dak. Het leek mega suf, maar ze hebben ons mega gave plekken laten zien. We zijn uitgestapt in Camps Bay, prachtig strand met hele hoge golven en een lunchje gedaan. Om de dag af te sluiten heb ik nog met Anne (GERMANY) en Nick (ZA) de Bo Kaap Walking Tour gedaan en een typische Cape Malay gegeten (soort oliebol). ’s Avonds zijn we met veel verschillende nationaliteiten uiteten geweest in een tapas restaurant. En dat was het dan…. Toen ik afscheid moest nemen van mijn familie in Zuid-Afrika had ik het er heel moeilijk mee. Dit is oprecht het beste wat ik ooit in mijn leven heb meegemaakt! Vrienden die je maakt, contacten die je legt, dingen die je meemaakt, uitzichten die je ziet en alles wat je ervaart. Er zijn geen woorden om te omschrijven hoe ik mijn tijd hebt beleefd, maar het was FANTASTISCH! Het nieuwe boek is geopend en het kan alleen maar beter worden! Wat ben ik dankbaar voor alles wat ik heb geleerd en mee heb mogen maken aan de andere kant van de wereld!
South African bucket list:
See a lion, whale and pinguïn
Eat a koeksister
Have a proper braai
Blow a vuvuzela
Buy biltong
Go sandboarding
Kiss a local
Go wine tasting
Visit a township
Climb the Table mountain
Afgevinkt!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley